Van verrassingen en nummertjes trekken

Nu kan ik al sinds 3 dagen in mijn nieuwe woning in Arnhem wonen. Echter kon ik mijn krotwoning vroeger betrekken, namelijk afgelopen vrijdag. Maar het kwam anders dan ik had verwacht...
Toen ik de woning de eerste keer had gezien vond ik ze heel leuk en groot en echt geweldig. In ieder geval had ik toen het gevoel dat ik hier mooi zou kunnen leven en een mooi plekje zou kunnen opbouwen. Maar ik wist niet dat 'leeg' in Nederland anders bedoelt is dan in Duitsland. 'Leeg' betekent helemaal leeg, dus zonder vloer, zonder behang en zonder alles. Dus toen ik mijn woning betrok stond ik in een ruimte met betonnen vloer en betonnen muuren...Tenminste had ik tegels aan de muur in de badkamer en op de vloer en de douche hadden ze ook op zijn plek gelaten. Zonder die badkamer zou ik op een ruwbouw staan.
Ik was verrast, heel erg verrast, negatief.

In ieder geval heb ik onmiddelijk mijn verhuurder opgebeld en gevraagd of dit alles zo in orde is...ja, iedereen kan zich voorstellen dat het zo hoort en alles in orde is. Ik had tenminste ermee geen rekening gehouden, men kan zeggen dat het een schok was voor mij. Nou ja...
Dus de eerste taak was een nieuwe vloer te leggen. Jullie kunnen zich niet voorstellen wat ik voor een geweldige familie heb! Ze hebben samen met mij een nieuwe tapijt gekocht een gelegd, gewoon geweldig! Ik ben trots op jullie en hou heel erg veel van jullie!!! En de nieuwe wandbehang hangt nu ook aan de muur. Maar het kostte meer tijd dan ik dacht. Dus meubels kopen kon niet zo snel als ik had verwacht omdat ik ten eerste mijn woning klaar moest maken. Nou ja. In ieder geval kan men nu zeggen dat er eindelijk weer leven aanwezig is in de woning. En alle meubels heb ik nog steeds niet...
De trap was overigens ook niet bijzonder goed in staat en is het momenteel ook nog niet. Ik denk die laat ik ook met tapijt bedekken...kan nog een beetje wachten.
Zaterdag s'avonds ben ik weer terug gereden omdat ik nog dingen in Duitsland moest regelen en op zondag graag iemand wou zien.
Dus ben ik gisteren weer terug naar Arnhem. Of anders gezegd ik moest naar Doetinchem (en ik kan nog steeds niet deze ongelooflijke moeilijke naam van die stad uitspreken) om mijn Sofinummer af te halen. Dat kan overigens niet in elke stad, ik moest naar Doetinchem en daar het bureaugebouw van de belastingdienst zoeken. Een afspraak is verplichtend en die moet je tevoren telefonisch maken...soms moeilijk omdat de medewerker niet goed begrijpt waarom ik de sofinummer van hen moet krijgen en niet van de gemeente waar ik me laat inschrijven. Ik heb twee aanzetten ('zwei Anläufe', of kan men dat zo niet vertalen?) nodig gehad. En een vroegere afspraak kon ook niet omdat ze te veel afspraken hebben. Inderdaad!!!
Dus ben ik naar Doetinchem gereden, ik had de afspraak om 3 uur s'middags. Ik was er op tijd, misschien een minuut te vroeg maar men verwachte mij al. De medewerker gaf mij een nummertje en ik moest wachten. Dus ging ik zitten en wachtte. Tijdens het wachten kwamen er nog andere klanten die eveneens een nummertje kregen, maar ze waren later dan mij aan de beurt. Desondanks verscheen steeds hun nummertje op de elektronische plank aan de muur, mijn nummertje niet. Dus zat ik verder te wachten...en het duurde...
In ieder geval verscheen dan na één uur en een kwartiertje (en na ruim 17 andere klanten) mijn nummertje op de plank. Eigenlijk had ik het niet meer verwacht maar nou ja. De medewerker die mij ontving spraak beter Duits dan mij...en hij vertelde mij zijn hele verhaal van zijn leven. Het enige wat ik kon onthouden was dat zijn vrouw Duits is...en dat de Duitsers geen goed Duits spreken en bijna iedereen 'ich tu' zeggen (dus bijvoorbeeld 'ich tu einkaufen'). Na ongeveer 30 minuten stopte hij een gaf mij mijn sofinummer, zo meteen. De overgave duurde geen 5 minuten en ik heb ervoor zo lang gewacht. Ik kon het niet geloven...
Toen ik dan eindelijk mijn sofinummer had kon ik eindelijk een rekening openen. Per email had ik gevraagd of het mogelijk is een rekening zonder sofinummer te openen. Ze zeiden mij dat het kan als ik mijn huurcontract laat zien. En dat is niet voldoende...dus je hebt een sofinummer nodig, anders kan niemand een rekening voor je openen...nou ja, in ieder geval was ik de laatste klant in de bank en kon nog een rekening openen. Het was al 17.55 uur en de bank sloot om 18 uur. Echter konden ze mijn rekening nog niet helemaal klaar maken omdat ik geen Nederlands mobieltjenummer heb. Ongeloofelijk wat je alles nodig hebt om in Nederland een rekening te openen...Nou, in ieder geval krijg ik mijn pas naar huis gestuurd en moet dan mijn PIN persoonlijk afhalen in de bank. En dan kan ik geld erop storten en de pas gebruiken. De medewerker zei dat het beter is nog niemand te rekeningnummer te geven zolang ik de pas nog niet heb...prima...dat betekent het afsluiten van verdere contracten zoals energieleveranciers, verzekeringen (ziektekosten!!!), internet+bellen enzovoort kan ik noog steeds niet...maar goed, dan moeten zij wachten. Ik zal het in ieder geval niet vergeten.
Interessant genoeg ging op de gemeentehuis alles goed. Hier had ik ook van tevoren gevraagd wat ze alles nodig hebben om mij in te schrijven. Ik had alle belangrijke documenten mee en er waren geen problemen.

Ik stel vast dat bijna geen Nederlander die ik heb ontmoet Duits spreekt. Zelfs in de IKEA die dicht bij de grens ligt spreken zij zo slecht Duits dat het heel erg moeilijk te verstaan is. Voor mij is dat helemaal geen probleem en ik vind het goed dat mij tot nu toe iedereen goed kon verstaan. In ieder geval heb ik soms mijn typische foutjes gemaakt toen ik met anderen sprak...en soms had ik moeilijkheden met de zinsbouw en wist niet meer of 'heb' voor of na het participium moest. Ik zat een beetje in de war...
Nou ja, in ieder geval ben ik nog steeds heel erg opgewonden vanwege de nieuwe werk! Aanstaande maandag is het zo ver en als ik eraan denk word ik bloednerveus! En of dit alles de juiste keuze was vraag ik me ook tijdelijk af. Dat zal ik nog wel zien.